خشکی پوست در بارداری، تمام دلایل و راه ها در مان
علائم خشکی پوست در بارداری | علل خشکی پوست | درمان خشکی پوست | ||
---|---|---|---|---|
خارش پوست | تغییرات هورمونی | مصرف آب کافی | ||
پوستهپوسته شدن | کاهش رطوبت ناشی از کشیدگی پوست | استفاده از مرطوبکنندههای غنی | ||
ترکهای پوستی | محیطهای خشک | اجتناب از دوش آب داغ | ||
قرمزی و التهاب | استفاده از صابونهای خشن | استفاده از روغنهای طبیعی مانند روغن نارگیل | ||
حساسیت به لمس | شستوشوی بیش از حد | حمام بلغور جو دوسر و آلوئهورا |
خشکی پوست در دوران بارداری، ناشی از تغییرات هورمونی و فیزیکی، یکی از چالشهای رایج این دوره است. این تغییرات میتوانند منجر به کشیدگی، پوستهپوسته شدن، و حساسیت بیشتر پوست شوند. با رعایت نکات سادهای مانند آبرسانی، تغذیه مناسب، و استفاده از مرطوبکنندههای مناسب، میتوان این عارضه را مدیریت کرد و سلامت و لطافت پوست را حفظ نمود. یکی دیگر از مشکلاتی که ممکن است خانم های بارداری را درگیر کند، دیابت است که در مقاله ای تحت عنوان دیابت در بارداری می توانید به طور مفصل در مورد آن بخوانید.
راه های رهایی از خشکی پوست در بارداری
خشکی پوست در دوران بارداری به دلیل تغییرات هورمونی، افزایش جریان خون و کشیدگی پوست به دلیل پذیرش نوزاد در حال رشد، یک نگرانی رایج است. در اینجا چندین روش و درمان علمی برای کمک به مدیریت و از بین بردن خشکی پوست در دوران بارداری آورده شده است:
1- آبرسانی
- آب فراوان بنوشید. هیدراته ماندن به حفظ رطوبت پوست کمک می کند. حداقل 8 تا 10 فنجان آب در روز را هدف قرار دهید که بر اساس نیازهای فردی و سطح فعالیت تنظیم می شود.
- مرطوب کننده ها: بعد از حمام از مرطوب کننده های غنی از نرم کننده استفاده کنید. به دنبال محصولات حاوی موادی مانند گلیسیرین، اسید هیالورونیک و سرامید باشید. کرم ها یا پمادهای ضخیم (مانند محصولات مبتنی بر پماد) اغلب برای آب بندی رطوبت موثرتر هستند.
2- تمرینات حمام کردن
- پاک کننده های ملایم: از پاک کننده های ملایم و بدون عطر برای جلوگیری از تحریک استفاده کنید. صابون های تند می توانند روغن های طبیعی را از پوست پاک کنند.
- حمام آب گرم: به جای دوش آب گرم، حمام آب گرم را انتخاب کنید، که می تواند خشکی را بدتر کند. افزودن جو دوسر یا جوش شیرین به حمام می تواند پوست تحریک شده را تسکین دهد.
- محدود کردن زمان حمام کردن: قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آب می تواند چربی طبیعی پوست را کاهش دهد. برای کمک به حفظ رطوبت، حمام یا دوش کوتاهتر را هدف بگیرید.
3- تغذیه
رژیم غذایی متعادل: از یک رژیم غذایی کامل و غنی از ویتامین ها و اسیدهای چرب ضروری استفاده کنید. غذاهای سرشار از اسیدهای چرب امگا 3 (مانند ماهی، دانه کتان و گردو)، ویتامین های A، C و E و روی را در نظر بگیرید که همگی به سلامت پوست کمک می کنند.
مکمل ها: در صورت لزوم و پس از مشورت با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی، ویتامین های دوران بارداری را در نظر بگیرید که از سلامت پوست حمایت می کنند، به ویژه آنهایی که دارای امگا 3 و آنتی اکسیدان هستند.
4- کنترل محیطی
- مرطوب کننده ها: استفاده از یک مرطوب کننده در خانه می تواند به هوا رطوبت اضافه کند، که به ویژه در آب و هوای خشک یا در ماه های زمستان مفید است.
- محدود کردن قرار گرفتن در معرض محرک ها: از محرک های محیطی مانند مواد شیمیایی خشن، آلرژن ها و دمای شدید که می تواند خشکی پوست را تشدید کند، خودداری کنید.
5- درمان های موضعی
- استفاده از روغنها: روغنهای طبیعی مانند روغن نارگیل، روغن بادام یا روغن جوجوبا را میتوان در نواحی خشک استفاده کرد تا رطوبت را به طور موثری حفظ کند. این روغن ها همچنین می توانند فواید تسکین دهنده ای داشته باشند.
- استروئیدهای موضعی: اگر خشکی پوست منجر به اگزما یا درماتیت خفیف شود، کورتیکواستروئیدهای موضعی ممکن است توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی تجویز شوند، اما این باید در طول بارداری به دقت تحت نظر باشد.
6- مشاوره حرفه ای پوست
اگر خشکی پوست با وجود این مداخلات ادامه داشت، ممکن است با یک متخصص پوست متخصص در مسائل پوستی مرتبط با بارداری مشورت کنید. آنها می توانند محصولات یا درمان های خاصی را برای استفاده در دوران بارداری ارائه دهند.
7- اجتناب از برخی محصولات
از رتینوئیدها و لایه بردارهای خشن اجتناب کنید. بسیاری از درمان های آکنه و محصولات ضد پیری حاوی رتینوئید یا اسید سالیسیلیک هستند که در دوران بارداری توصیه نمی شوند.
8- روال منظم مراقبت از پوست
- مرطوبسازی روزانه: حداقل دو بار در روز از مرطوبکننده استفاده کنید. انجام این کار بعد از حمام کردن بسیار موثر است.
- لایه برداری ملایم: اگر پوست اجازه دهد، لایه برداری ملایم ممکن است به حذف سلول های مرده پوست و افزایش جذب مرطوب کننده ها کمک کند.
- مدیریت پوست خشک در دوران بارداری شامل ترکیبی از آبرسانی مناسب، محصولات مراقبت از پوست ملایم، رژیم غذایی متعادل و ملاحظات محیطی است. همیشه قبل از شروع درمان های جدید با ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی مشورت کنید تا مطمئن شوید که هم برای مادر و هم برای نوزاد بی خطر هستند.
بیشتر بخوانید: ریزترین علائم بارداری در هفته اول
علائم خشکی پوست در بارداری
خشکی پوست در دوران بارداری می تواند از طریق علائم مختلفی ظاهر شود که ممکن است شدت آن در طول دوران بارداری تغییر کند. درک این علائم می تواند به شناسایی و مدیریت موثر پوست خشک کمک کند. طبق مقالات علمی اخیر، در اینجا علائم دقیق مرتبط با خشکی پوست در دوران بارداری آورده شده است:
1- خارش (خارش)
یکی از شایع ترین شکایات، خارش است که می تواند در قسمت های مختلف بدن، به ویژه شکم، ران ها و سینه ها ایجاد شود. این اغلب در نتیجه کشیدگی پوست و از دست دادن رطوبت است. شدت خارش می تواند از ناراحتی خفیف تا ناراحتی شدید، اختلال در خواب یا فعالیت های روزانه متغیر باشد.
2- سفتی
زنان باردار ممکن است احساس سفتی یا سفت شدن پوست را تجربه کنند، مخصوصاً با بزرگ شدن شکم. این احساس می تواند پایدار باشد، به ویژه پس از حمام کردن یا قرار گرفتن در معرض آب زمانی که چربی طبیعی پوست از بین می رود.
3- پوسته پوسته شدن یا لایه برداری
پوست ممکن است لکه های خشکی ایجاد کند که پوسته پوسته یا پوسته پوسته به نظر می رسند. این می تواند بیشتر در بازوها، پاها و مناطقی که پوست چین خورده است قابل توجه باشد. در برخی موارد، پوسته پوسته شدن می تواند موضعی یا گسترده باشد که منجر به ظاهری ناخوشایند می شود.
4- قرمزی و التهاب
پوست خشک ممکن است تحریک شود و منجر به ایجاد لکه های قرمز و ملتهب شود. این می تواند شبیه درماتیت باشد و ممکن است با احساس گرما در نواحی آسیب دیده همراه باشد. قرمزی می تواند از نظر اندازه و شدت متفاوت باشد و در صورت تداوم، ممکن است به مراقبت پزشکی نیاز داشته باشد.
5- ترک و شکاف
خشکی شدید می تواند منجر به ایجاد ترک در پوست، به ویژه در نواحی مانند دست ها، پاها و اطراف مفاصل شود. این شقاق می تواند دردناک باشد و ممکن است خونریزی کند. ترک های عمیق می توانند نگران کننده باشند، به خصوص اگر عفونی شوند.
6- افزایش حساسیت
زنان باردار ممکن است متوجه شوند که پوست آنها حساس تر از حد معمول است و به محصولات یا عوامل محیطی که قبلاً مشکلی ایجاد نمی کردند واکنش منفی نشان می دهد. این حساسیت افزایش یافته می تواند منجر به ناراحتی بیشتر یا تشدید شرایط پوستی موجود مانند اگزما شود.
7- کراتوز پیلاریس
زنان باردار ممکن است متوجه برآمدگی های کوچک و خشن روی پوست (اغلب روی بازوها، ران ها و باسن) شوند. این به دلیل تجمع کراتین در فولیکول های مو است و می تواند با خشکی پوست تشدید شود. در حالی که این وضعیت به طور کلی بی ضرر است، می تواند باعث نگرانی های زیبایی شود.
8- تغییر در رنگ پوست
برخی از زنان ممکن است رنگ پوست ناهموار یا لکه های هایپرپیگمانتاسیون (تیره شدن پوست) داشته باشند که اغلب مربوط به تغییرات هورمونی در دوران بارداری است. این تغییرات می تواند متفاوت باشد، و در حالی که آنها معمولا بی ضرر هستند، ممکن است باعث ناراحتی شوند.
9- بدتر شدن شرایط از قبل موجود
برای زنانی که از قبل بیماری های پوستی مانند اگزما یا پسوریازیس دارند، بارداری می تواند این مسائل را تشدید کند و منجر به افزایش خشکی و ناراحتی شود. شدت ممکن است از خارش خفیف تا التهاب شدید و خجالت متفاوت باشد.
- نوسانات هورمونی: تغییرات هورمونی در دوران بارداری می تواند سطح هیدراتاسیون پوست را تغییر داده و منجر به افزایش خشکی شود.
- استعداد ژنتیکی: برخی از زنان ممکن است به دلیل سابقه خانوادگی یا تجربه قبلی با خشکی پوست، بیشتر مستعد خشکی پوست باشند.
- تغییرات فصلی: خشکی ممکن است در طول ماه های زمستان به دلیل هوای سرد و خشک یا در دوران بارداری در آب و هوای گرمتر که رطوبت کمتر است، بارزتر باشد.
علت خشکی پوست در بارداری
خشکی پوست در دوران بارداری یک مسئله رایج است که می تواند به دلیل عوامل مختلف فیزیولوژیکی و محیطی ایجاد شود. وبسایت مرجع healthline درمورد دلایل خشکی پوست اینگونه می نویسد:
و همچنین ممکن است خشکی پوست را تجربه کنید. خشکی پوست زنان باردار در دوران بارداری رایج است. تغییرات هورمونی باعث می شود که پوست شما خاصیت ارتجاعی و رطوبت خود را از دست بدهد، زیرا آن را کشیده و سفت می کند تا شکم در حال رشد را در خود جای دهد. این می تواند منجر به پوسته پوسته شدن پوست، خارش یا علائم دیگر شود که اغلب با خشکی پوست همراه است.
And you may also experience dry skin. It’s common for pregnant women to have dry skin during pregnancy. Hormone changes cause your skin to lose elasticity and moisture as it stretches and tightens to accommodate a growing belly. This can lead to flaky skin, itchiness, or other symptoms often associated with dry skin
1- تغییرات هورمونی
- نوسانات استروژن: در دوران بارداری، تغییرات هورمونی قابل توجهی به خصوص در سطح استروژن و پروژسترون رخ می دهد. افزایش سطح استروژن می تواند بر هیدراتاسیون پوست تأثیر بگذارد. در حالی که استروژن به طور کلی هیدراتاسیون پوست را بهبود می بخشد، نوسانات سریع سطح گاهی اوقات باعث عدم تعادل می شود که منجر به خشکی می شود.
- پروژسترون: سطوح بالاتر پروژسترون ممکن است منجر به افزایش تولید چربی در پوست شود. با این حال، این همچنین می تواند به کم آبی در مناطق خاص کمک کند، به خصوص اگر تولید روغن به اندازه کافی افت رطوبت را جبران نکند.
2- افزایش حجم خون
- تغییرات گردش خون: بارداری منجر به افزایش حجم و گردش خون می شود که برای رساندن مواد مغذی به جنین ضروری است. در حالی که این می تواند شادابی پوست را افزایش دهد، همچنین می تواند پویایی مایعات را در بدن تغییر دهد، و گاهی اوقات رطوبت کمتری برای پوست در دسترس است.
- توزیع مجدد مایعات: تمرکز بدن بر حمایت از کودک در حال رشد ممکن است سایر مناطق را در اولویت قرار دهد که منجر به کاهش هیدراتاسیون پوست می شود.
3- کشش پوست
- انبساط شکم: با رشد شکم، پوست برای سازگاری با جنین در حال رشد کشیده میشود که میتواند باعث احساس سفتی و خشکی شود. این کشش می تواند عملکرد مانع پوست را مختل کند و منجر به افزایش از دست دادن آب ترانس اپیدرمی (TEWL) شود.
- مناطق خشک: مناطقی از پوست که کشیده شده اند ممکن است بیشتر مستعد خشکی شوند، به خصوص اگر رطوبت کافی نداشته باشند.
4- کاهش فعالیت غدد سباسه
- تولید سبوم: تغییرات هورمونی ممکن است منجر به کاهش فعالیت غدد چربی (غدد تولید کننده روغن طبیعی) شود. این کاهش می تواند توانایی پوست برای حفظ رطوبت را کاهش دهد.
- عملکرد سد کننده پوست: عملکرد سد به خطر افتاده می تواند منجر به افزایش تبخیر رطوبت از سطح پوست و در نتیجه خشکی و تحریک شود.
5- احتباس مایعات
- تغییرات در دینامیک مایعات: در حالی که بسیاری از زنان باردار احتباس مایعات (ادم) را در اندامهای خود تجربه میکنند، تغییرات در نقاط دیگر بدن میتواند منجر به کمبود ادراک شده هیدراتاسیون در سطح پوست شود که به خشکی کمک میکند.
- مکانیسم های جبرانی: سازگاری بدن برای حمایت از جنین می تواند منجر به اثرات موضعی شود که در آن برخی از نواحی پوست به دلیل تغییر در تعادل مایعات خشک به نظر می رسند.
6- عوامل محیطی
سطوح رطوبت: شرایط محیطی، مانند رطوبت کم (در ماه های زمستان رایج است)، می تواند خشکی پوست را تشدید کند. زنان باردار ممکن است نسبت به تغییرات سطح رطوبت حساس تر باشند.
صابون ها و مواد شیمیایی خشن: استفاده از صابون ها، شوینده ها یا محصولات مراقبت از پوست کمی تحریک کننده می تواند رطوبت پوست را از بین ببرد، به ویژه در نواحی حساسی که ممکن است از قبل به خطر بیفتد.
7- تغییرات رژیم غذایی
- کمبودهای تغذیه ای: تغییرات هورمونی و هوس های غذایی در دوران بارداری ممکن است منجر به تغییر در رژیم غذایی شود که گاهی اوقات منجر به کمبود اسیدهای چرب ضروری، ویتامین های A، C و E و روی می شود که همگی برای سلامت و آبرسانی پوست حیاتی هستند.
- مصرف آب: زنان باردار ممکن است به دلیل حالت تهوع یا تغییر سبک زندگی آب کافی ننوشند که منجر به کم آبی بدن می شود که در خشکی پوست منعکس می شود.
8- شرایط پزشکی
- بیماری های پوستی از قبل موجود: زنان با سابقه مشکلات پوستی مانند اگزما، پسوریازیس یا درماتیت آتوپیک ممکن است متوجه شوند که این شرایط در دوران بارداری بدتر می شود و به افزایش خشکی کمک می کند.
- کلستاز: در موارد نادر، شرایطی مانند کلستاز داخل کبدی حاملگی (ICP) می تواند باعث خارش و خشکی شدید شود، در درجه اول به دلیل مشکلات کبدی که باعث تجمع اسید صفراوی می شود.
9- عوامل روانشناختی، استرس و خستگی
بارداری می تواند یک زمان استرس زا باشد و استرس می تواند بر سلامت کلی پوست تأثیر منفی بگذارد. همچنین خستگی ممکن است منجر به بی توجهی به روال های مراقبت از پوست شود و خشکی را تشدید کند.
درمان خانگی خشکی پوست در بارداری
مدیریت خشکی پوست در دوران بارداری را می توان به طور موثر با چندین استراتژی درمانی خانگی برطرف کرد.
1- مرطوب کننده به طور منظم
بلافاصله بعد از حمام کردن یا دوش گرفتن از مرطوب کننده استفاده کنید تا رطوبت را حفظ کنید. در طول روز، به خصوص پس از شستن دست ها یا قرار گرفتن در معرض آب، مجددا استفاده شود.
- نرم کننده ها و پمادها: از کرم های غلیظ یا پمادهای حاوی موادی مانند وازلین، کره شی یا کره کاکائو استفاده کنید. اینها مانعی برای قفل شدن رطوبت ایجاد می کنند و به ویژه برای مناطق خشک موثر هستند.
مرطوب کننده ها: به دنبال مرطوب کننده های حاوی گلیسیرین یا اسید هیالورونیک باشید که رطوبت را از محیط به داخل پوست می کشد. - روغن های طبیعی: روغن نارگیل، روغن زیتون و روغن بادام گزینه های طبیعی عالی هستند که پوست خشک را آبرسانی و تسکین می دهند.
2- پاکسازی ملایم
- پاک کننده های ملایم: از پاک کننده های مرطوب کننده و بدون عطر و بدون سولفات و مواد شیمیایی خشن استفاده کنید. محصولاتی را که برچسب علامت دار یا کرمی هستند به جای فوم در نظر بگیرید، زیرا کمتر خشک می شوند.
- محدود کردن قرار گرفتن در معرض آب: دفعات و مدت حمام کردن و دوش گرفتن را کاهش دهید. هنگام حمام کردن، به جای آب داغ از آب ولرم استفاده کنید که می تواند چربی طبیعی پوست را از بین ببرد.
3- مرطوب سازی
- از مرطوب کننده استفاده کنید. در محیط های خشک داخلی، برای حفظ رطوبت پوست، از مرطوب کننده استفاده کنید. افزودن رطوبت به هوا می تواند از خشک شدن بیش از حد پوست به خصوص در ماه های زمستان جلوگیری کند.
- دمای اتاق: دمای اتاق راحت را حفظ کنید. اتاق های بیش از حد گرم ممکن است به خشکی پوست کمک کنند.
4- هیدراتاسیون و تغذیه
- مصرف آب را افزایش دهید: هیدراته ماندن با نوشیدن آب فراوان به حفظ رطوبت پوست کمک می کند. روزانه حداقل 8 تا 10 لیوان آب مصرف کنید و در صورت نیاز بر اساس راحتی و تشنگی فردی تنظیم کنید.
- رژیم غذایی متعادل: از یک رژیم غذایی متعادل و غنی از اسیدهای چرب امگا 3 (موجود در ماهی مانند ماهی آزاد، آجیل و دانه ها)، آنتی اکسیدان ها (موجود در میوه ها و سبزیجات) و ویتامین ها و مواد معدنی کافی (مانند ویتامین های E و Cاطمینان حاصل کنید. اینها به سلامت پوست کمک می کنند.
5- درمان های طبیعی
- حمام بلغور جو دوسر: حمام بلغور جو دوسر کلوئیدی می تواند پوست تحریک شده و خشک را تسکین دهد. بلغور جو دوسر ریز آسیاب شده را به آب گرم حمام اضافه کنید تا به حفظ رطوبت و تسکین خارش کمک کند. خیساندن به مدت 15-20 دقیقه می تواند مفید باشد.
- آلوئه ورا: استفاده از ژل آلوئه ورا خالص می تواند التهاب و خارش ناشی از خشکی پوست را هیدراته و تسکین دهد.
6- اجتناب از مواد محرک
- پارچههای ملایم را انتخاب کنید: لباسهایی را انتخاب کنید که از پارچههای نرم و قابل تنفس مانند پنبه ساخته شدهاند و از مواد خشن یا تحریککنندهای که میتوانند خشکی پوست را بدتر کنند، اجتناب کنید. پشم و الیاف مصنوعی می توانند باعث تحریک شوند.
- محدود کردن استفاده از محصولات خشن: از صابونهای قوی، شویندهها و محصولات مراقبت از پوست حاوی الکل، عطرها یا افزودنیهای مصنوعی خودداری کنید، زیرا این مواد میتوانند رطوبت را از بین ببرند و پوست را تحریک کنند.
7- لایه برداری ایمن
لایه برداری ملایم را در برنامه خود داشته باشید. اگر پوست زبر یا پوسته پوسته می شود، به جای اسکراب های خشن از محصولات لایه بردار ملایم حاوی لایه بردارهای طبیعی استفاده کنید. هفته ای یک بار لایه برداری را برای از بین بردن سلول های مرده پوست در نظر بگیرید. این می تواند به جذب بهتر مرطوب کننده ها کمک کند.
8- کاهش استرس
تکنیکهای آرامش را به کار گیرید. در فعالیتهایی شرکت کنید که به کاهش استرس کمک میکنند، مانند یوگا، مدیتیشن یا ماساژهای دوران بارداری. استرس می تواند بر سلامت پوست تأثیر بگذارد، بنابراین ایجاد آرامش برای سلامت کلی مفید است.
9- مشاوره و نظارت
وضعیت پوست را ردیابی کنید. به طور منظم وضعیت پوست خود را ارزیابی کنید و روال رطوبت خود را در صورت نیاز تنظیم کنید. اگر خشکی شدید شد، یا اگر علائم عفونت (مانند قرمزی، تورم یا چرک) وجود داشت، با پزشک مشورت کنید.
سوالات متدوال خشکی پوست در بارداری
- چرا خشکی پوست در دوران بارداری شایع است؟
تغییرات هورمونی و کشیدگی پوست ناشی از رشد جنین، باعث کاهش رطوبت و خاصیت ارتجاعی پوست میشود.
- بهترین روش برای حفظ رطوبت پوست چیست؟
مصرف آب کافی و استفاده از مرطوبکنندههای غنی بلافاصله پس از حمام به حفظ رطوبت پوست کمک میکند.
- چه عواملی میتوانند خشکی پوست را تشدید کنند؟
دوش آب داغ، استفاده از صابونهای خشن، و قرار گرفتن در محیطهای خشک میتوانند خشکی پوست را بدتر کنند.
- چه مواد طبیعی برای تسکین خشکی پوست مناسب هستند؟
روغن نارگیل، آلوئهورا و حمام بلغور جو دوسر میتوانند پوست را آبرسانی و تسکین دهند.
- چه زمانی باید برای خشکی پوست به پزشک مراجعه کرد؟
اگر خشکی پوست شدید، مداوم یا همراه با ترکهای عمیق و علائم عفونت باشد، باید با پزشک مشورت کنید.