عفونت تریکومونیازیس چیست؟ راه درمان؟

تریکومونیازیس (Trichomoniasis) یک عفونت جنسی منتقل شونده است که توسط انگل تک ‌یاخته‌ ای به نام تریکوموناس واژینالیس (Trichomonas vaginalis) ایجاد میشود. این بیماری شایع ‌ترین عفونت جنسی قابل درمان در جهان محسوب می‌شود. انتقال آن اغلب از طریق تماس جنسی با فرد آلوده صورت می ‌گیرد، اما در برخی موارد نادر می ‌تواند از طریق استفاده مشترک از وسایل آلوده مانند حوله نیز منتقل شود.

این عفونت می‌ تواند در زنان و مردان ایجاد شود، اما بیشتر در زنان دیده می ‌شود. عفونت در بسیاری از موارد بدون علامت است، اما وقتی علائم ظاهر می ‌شوند، شامل خارش، سوزش، ترشحات بد بو و ناراحتی در ناحیه تناسلی می‌ شود. اگر عفونت درمان نشود، ممکن است به مشکلات جدی ‌تری مانند عفونت ‌های لگنی در زنان و افزایش خطر انتقال سایر عفونت ‌های جنسی منجر شود.

موضوع	خلاصه سریع	نکته کاربردی
تریکومونیازیس چیست؟	عفونت مقاربتی قابل‌درمان ناشی از انگل Trichomonas vaginalis.	خیلی‌ها بدون علامت‌اند ولی ناقل هستند.
راه‌های انتقال	عمدتاً رابطه جنسی بدون کاندوم؛ به‌ندرت از وسایل آلوده (مثل حوله/اسباب‌بازی جنسی).	استفاده از کاندوم در هر بار رابطه، شست‌وشو/پوشش اسباب‌بازی جنسی با کاندوم جدید.
علائم در زنان	ترشحات زرد/سبز و بدبو، خارش و سوزش، درد هنگام ادرار/مقاربت.	با هر تغییر غیرعادی ترشح/بو به پزشک مراجعه کنید.
علائم در مردان	اغلب خفیف یا بدون علامت؛ سوزش ادرار، ترشح غیرطبیعی، تحریک مجرا.	حتی بدون علامت، امکان انتقال وجود دارد.
عوارض عدم درمان	عفونت‌های لگنی، افزایش ریسک انتقال سایر STIها، در بارداری: زایمان زودرس/وزن کم نوزاد.	درمان به‌موقع از مزمن شدن جلوگیری می‌کند.
تشخیص	نمونه‌گیری واژن/مجرای ادرار/ادرار و بررسی میکروسکوپی یا تست‌های مولکولی/کشت.	پس از تماس پرخطر یا علائم، تست بدهید.
درمان استاندارد	خوراکی: مترونیدازول یا تینیدازول (دوز واحد یا دوره کوتاه).	الکل مصرف نکنید؛ دارو را کامل مصرف کنید.
درمانِ شریک جنسی	الزامی است—even اگر بی‌علامت باشد.	همزمان درمان کنید تا عفونت برنگردد.
رابطه جنسی در درمان	تا پایان درمان و رفع علائم، رابطه محافظت‌نشده نداشته باشید.	از کاندوم استفاده کنید یا فعلاً پرهیز کنید.
پیگیری	اغلب علائم ظرف چند روز می‌خوابد؛ ممکن است تست تکراری ۲–۴ هفته بعد توصیه شود.	در صورت تداوم/عود علائم، مراجعه مجدد کنید.
بارداری	نیاز به ارزیابی و درمان زیرنظر پزشک.	برای کاهش خطرات بارداری، تأخیر نکنید.
پیشگیری	کاندوم، کاهش شرکای جنسی، تست منظم در افراد فعال جنسی.	آموزش و اطلاع‌رسانی به شریک(ها).
تریکومونیازیس مزمن	عفونت درمان‌نشده/ناکامل با علائم دوره‌ای یا پایدار.	با درمان صحیح، قابل‌کنترل و ریشه‌کن است.
روش‌های کمکی خانگی	پروبیوتیک‌ها شاید به تعادل فلور کمک کنند.	جایگزین داروی تجویزشده نیستند.
چه پزشکی مراجعه کنیم؟	زنان: متخصص زنان؛ مردان: اورولوژیست؛ در موارد پیچیده: عفونی.	در روابط پرخطر، هر دو نفر ارزیابی و درمان شوند.
سوال متداول	«بدون دارو خوب می‌شود؟» خیر، معمولاً خیر.	بهترین راه: تشخیص و درمان دارویی سریع.

راهنمای صوتی

بیماری تریکوموناس واژینالیس چیست؟

بیماری تریکوموناس واژینالیس به عفونت ناشی از انگل تریکوموناس واژینالیس اطلاق می ‌شود. این انگل در محیط‌ های مرطوب ناحیه تناسلی رشد می ‌کند و می ‌تواند در زنان باعث عفونت واژن و در مردان عفونت مجاری ادراری یا پروستات شود. بیماری معمولاً از طریق تماس جنسی منتقل می‌ شود و بیشتر در میان افرادی که دارای چند شریک جنسی هستند یا از وسایل پیشگیری استفاده نمی ‌کنند، شایع است.

تشخیص بیماری تریکوموناس واژینالیس به دلیل علائم مشابه با سایر عفونت ‌های جنسی، می ‌تواند چالش ‌برانگیز باشد. بنابراین، تست ‌های آزمایشگاهی برای تشخیص دقیق ضروری است. عفونت اگر به موقع درمان نشود، ممکن است به مشکلات جدی ‌تری مانند ناباروری یا عفونت‌ های مزمن منجر شود.

از آنجا که این بیماری شباهت ‌هایی با دیگر عفونت ‌های مقاربتی دارد، آگاهی از بیماری‌های مشابه اهمیت زیادی دارد؛ برای مثال ممکن است این سؤال مطرح شود که عفونت کلامیدیا چیست؟ و چه تفاوتی با تریکوموناس دارد. آشنایی با این بیماری‌ها به تشخیص و درمان سریع‌تر کمک می‌کند.

وبسایت nhs.uk در مورد تریکوموناس واژینالیس اینگونه می نویسد:

The parasite is usually spread by having sex without using a condom. It could also be spread by sharing sex toys if you do not wash them or cover them with a new condom before use. You do not have to have many sexual partners to catch trichomoniasis. Anyone who’s sexually active can catch it and pass it on

این انگل معمولاً از طریق رابطه جنسی بدون استفاده از کاندوم منتقل می شود. همچنین اگر قبل از استفاده آنها را نشویید یا با کاندوم جدید نپوشانید، ممکن است با به اشتراک گذاشتن اسباب بازی های جنسی سرایت کند. برای ابتلا به تریکومونیازیس لازم نیست شرکای جنسی زیادی داشته باشید. هر کسی که از نظر جنسی فعال است می تواند آن را بگیرد و منتقل کند.

تریکومونیازیس مزمن چیست؟

تریکومونیازیس مزمن به وضعیتی اطلاق می‌شود که عفونت تریکوموناس واژینالیس بدون درمان یا به درستی درمان نشده و برای مدت طولانی در بدن باقی می ‌ماند. در این حالت، علائم عفونت ممکن است به صورت مداوم یا دوره ‌ای ظاهر شوند. علائم مزمن ممکن است خفیف ‌تر باشند، اما همچنان می‌ توانند ناراحتی و مشکلاتی مانند التهاب مداوم، عفونت مکرر و افزایش خطر سایر عفونت ‌ها را ایجاد کنند.

عفونت مزمن معمولاً به دلیل عدم درمان یا درمان ناکافی ایجاد می‌ شود و می ‌تواند به مشکلات بهداشتی بلند مدت منجر شود. افرادی که دچار تریکومونیازیس مزمن هستند، ممکن است برای مدت طولانی ناقل این انگل باشند و در نتیجه می ‌توانند بیماری را به دیگران منتقل کنند. درمان مناسب و به موقع می ‌تواند به جلوگیری از تبدیل عفونت به حالت مزمن کمک کند.

از سوی دیگر، آگاهی در مورد سایر بیماری‌های مقاربتی نیز اهمیت زیادی دارد؛ برای مثال بسیاری از افراد این پرسش را مطرح می‌کنند که آیا زگیل تناسلی با کاندوم هم منتقل می شود ؟ یا خیر. دانستن پاسخ این پرسش‌ها به پیشگیری بهتر و رعایت نکات ایمنی در روابط جنسی کمک می‌کند.

تریکومونیازیس چه علائمی دارد؟

علائم تریکومونیازیس می ‌تواند بسیار متفاوت باشد و حتی در بسیاری از افراد بدون علامت بماند. در زنانی که علائم را تجربه می ‌کنند، شایع‌ ترین علائم شامل ترشحات بدبو، زرد یا سبز از واژن، خارش و سوزش در ناحیه تناسلی، درد هنگام ادرار کردن و مقاربت جنسی است. این علائم می ‌توانند از خفیف تا شدید متغیر باشند و معمولاً پس از چند روز تا چند هفته پس از عفونت ظاهر می ‌شوند.

در مردان، علائم تریکومونیازیس اغلب خفیف ‌تر و کم تر مشخص است. ممکن است شامل تحریک خفیف، ترشحات غیر معمول از آلت تناسلی یا احساس سوزش هنگام ادرار کردن باشد. در برخی موارد، علائم در مردان کاملاً غایب هستند، اما آن‌ ها همچنان می‌ توانند ناقل این بیماری باشند و آن را به شرکای جنسی خود منتقل کنند.

به نقل از mayoclinic.org:

Trichomoniasis symptoms may start about 5 to 28 days after you get the infection. Or they may start later.

Many people don’t have symptoms. But when symptoms happen, they are different for men and women.

In women, trichomoniasis symptoms include:

• Thin or frothy discharge from the vagina. This fluid has a foul smell. And it might be clear, white, yellow or green.
• Genital burning, soreness, itching or change in skin color.
• Pain with urination or sex.
• Pain in the lower stomach area.

In men, trichomoniasis rarely causes symptoms. But when symptoms happen, they can include:

• Itching or irritation inside the penis.
• Burning with urination or after the penis releases semen.
• Clear or pus-like discharge from the penis.

The parasite that causes trichomoniasis can be spread even if you don’t have symptoms.

علائم تریکومونیازیس ممکن است حدود ۵ تا ۲۸ روز پس از ابتلا به عفونت شروع شوند. یا ممکن است دیرتر بروز کنند.

بسیاری از افراد هیچ علامتی ندارند. اما زمانی که علائم ظاهر می‌شوند، در زنان و مردان متفاوت هستند.

در زنان، علائم تریکومونیازیس شامل موارد زیر است:

• ترشحات رقیق یا کف‌آلود از واژن. این ترشحات بوی بدی دارند و ممکن است شفاف، سفید، زرد یا سبز باشند.

• سوزش، درد، خارش یا تغییر رنگ پوست ناحیه تناسلی.

• درد هنگام ادرار یا رابطه جنسی.

• درد در قسمت پایین شکم.

در مردان، تریکومونیازیس به ندرت باعث بروز علائم می‌شود. اما در صورت بروز علائم، ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• خارش یا تحریک در داخل آلت تناسلی.

• سوزش هنگام ادرار کردن یا پس از خروج مایع منی.

• ترشحات شفاف یا چرکی از آلت تناسلی.

انگلی که باعث تریکومونیازیس می‌شود، حتی زمانی که هیچ علامتی وجود ندارد هم می‌تواند منتقل شود.

موضوع	توضیحات
دورهٔ نهفته (شروع علائم)	معمولاً حدود ۵ تا ۲۸ روز پس از ابتلا، اما ممکن است دیرتر هم ظاهر شوند.
زنان — علائم شایع	ترشحات رقیق یا کف‌آلود از واژن با بوی بد؛ ممکن است شفاف، سفید، زرد یا سبز باشد. سوزش، خارش یا درد و تغییر رنگ پوست ناحیهٔ تناسلی. درد هنگام ادرار کردن یا رابطهٔ جنسی. درد در ناحیهٔ پایین شکم (گاهی).
مردان — علائم شایع	اغلب بدون علامت هستند یا علائم خفیف دارند. خارش یا تحریک در داخل آلت تناسلی. سوزش هنگام ادرار یا بعد از انزال. ترشحات شفاف یا چرکی از آلت تناسلی (کمتر شایع).
انتقال	این انگل از طریق تماس جنسی منتقل می‌شود و حتی زمانی که فرد علامتی ندارد نیز قابل انتقال است.
اهمیت بالینی / نکات کاربردی	بسیاری از مبتلایان بدون علامت هستند؛ بنابرین در صورت تماس جنسی محافظت‌نشده یا شریک مبتلا، باید آزمایش و درمان انجام شود. تشخیص معمولاً با آزمایش‌های آزمایشگاهی (نمونهٔ ترشحات یا آزمایش‌های مولکولی) انجام می‌شود. درمان دارویی مؤثر وجود دارد؛ پیگیری و درمان هر دو شریک جنسی بسیار مهم است تا عفونت مجدداً منتقل نشود. در صورت بروز تب شدید، درد شکمی شدید یا خون‌ریزی غیرطبیعی، سریعاً به مرکز درمانی مراجعه کنید.

بیشتر بخوانید: راه‌های قطعی برای درمان این مشکل وجود ندارد و می‌توان با برخی از روش‌ها بیماری را کنترل نمود و از عوارض آن جلوگیری کرد. در حقیقت برای درمان این مشکل باید جلوی عوارض ناشی از آن را گرفت و با تجویز داروهایی که منجر به کاهش آن‌ها می‌شود به درمان اختلال تنبلی تخمدان پرداخت. در بلاگ “سریعترین درمان تنبلی تخمدان و علائم آن” به بررسی برخی از روش‌های درمان تنبلی تخمدان می‌پردازیم.

تریکومونیازیس در زنان: علائم عفونت تریکومونایی واژن

تریکومونیازیس در زنان اغلب با علائم آشکاری همراه است. ترشحات بدبو، خارش و سوزش واژن، و درد هنگام مقاربت جنسی یا ادرار کردن از جمله شایع‌ ترین علائم این عفونت هستند. ترشحات معمولاً رنگ زرد یا سبز دارند و ممکن است همراه با بوی ناخوشایند باشند. این علائم می‌ توانند باعث ناراحتی شدید و کاهش کیفیت زندگی جنسی زنان شوند.

برخی از زنان ممکن است تنها با علائم خفیفی مواجه شوند یا اصلاً علائمی نداشته باشند. با این حال، حتی در صورت عدم وجود علائم، این افراد همچنان ناقل بیماری هستند و می ‌توانند عفونت را به دیگران منتقل کنند. از این رو، مراجعه به پزشک در صورت مشاهده هر گونه تغییرات غیر معمول در ناحیه تناسلی بسیار مهم است.

تریکومونیازیس در مردان: علائم عفونت تریکومونایی در مردان

در مردان، تریکومونیازیس ممکن است علائم خفیف‌ تری نسبت به زنان داشته باشد یا حتی بدون علائم باشد. شایع‌ ترین علائم شامل ترشحات غیرطبیعی از آلت تناسلی، احساس سوزش هنگام ادرار و تحریک خفیف در مجرای ادراری است. این علائم معمولاً خفیف و موقتی هستند و ممکن است بدون درمان نیز از بین بروند، اما مردان همچنان ناقل انگل و عفونت ‌زا هستند.

عدم وجود علائم قابل توجه در مردان می ‌تواند به انتشار نا آگاهانه عفونت منجر شود. به همین دلیل، آزمایش و درمان در صورت وجود رابطه جنسی محافظت نشده با فردی که ممکن است مبتلا به تریکومونیازیس باشد، ضروری است.

به نقل از my.clevelandclinic:

Men rarely show signs of infection. In those who do, the most common are:

• Froth-like discharge from your penis.

• Burning after ejaculation or painful urination.

• Irritation or itching inside your penis.

مردان به ندرت علائم عفونت را نشان می‌دهند. در کسانی که علائم را نشان می‌دهند، شایع‌ترین آنها عبارتند از:

• ترشح کف مانند از آلت تناسلی
• سوزش پس از انزال یا ادرار دردناک
• سوزش یا خارش داخل آلت تناسلی

بیشتر بخوانید: سندرم پیش از قاعدگی (PMS) گروهی از علائم فیزیکی، احساسی و رفتاری است که در مرحله لوتئال چرخه قاعدگی، معمولاً در یک یا دو هفته قبل از شروع قاعدگی رخ می دهد. برای آشنایی کامل با این سندروم میتوانید بلاگ “PMS چیست؟” را مطالعه کنید.

با دیدن علائم عفونت تریکومونا به چه دکتری مراجعه کنیم؟

در صورت مشاهده علائم عفونت تریکومونیازیس، بهتر است به پزشک متخصص زنان (برای زنان) یا اورولوژیست (برای مردان) مراجعه کنید. این پزشکان می ‌توانند بررسی‌ های لازم را انجام دهند و در صورت نیاز آزمایش ‌های تشخیصی مانند تست‌ های آزمایشگاهی و میکروسکوپی تجویز کنند. همچنین در صورت داشتن شریک جنسی، توصیه می‌شود که هر دو نفر برای معاینه و درمان به پزشک مراجعه کنند تا از بازگشت عفونت جلوگیری شود.

در مواردی که علائم عفونت شدید یا مزمن هستند، مراجعه به پزشک متخصص بیماری‌ های عفونی نیز ممکن است ضروری باشد. درمان به موقع و مناسب می ‌تواند از عوارض جدی ‌تر مانند عفونت‌ های لگنی در زنان و ناباروری جلوگیری کند.

مطالعه بیشتر از صفحه برای هوش جنین چی بخوریم: تغذیه دوران بارداری یکی از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار بر رشد سالم جنین و به‌ویژه رشد مغز او است. رژیم غذایی مناسب نه‌تنها به رشد فیزیکی جنین کمک می‌کند بلکه بر تکامل شناختی و هوش او نیز تأثیر مستقیم دارد. انتخاب غذاهای مناسب و مصرف مکمل‌های ضروری، تضمین می‌کند که مغز جنین مواد مغذی مورد نیاز برای رشد را دریافت می‌کند.

عوامل خطر ابتلا به عفونت تریکوموناسیس چیست؟

عوامل متعددی می ‌توانند خطر ابتلا به عفونت تریکوموناسیس را افزایش دهند. داشتن چندین شریک جنسی، نداشتن رابطه جنسی محافظت‌ شده (مانند استفاده نکردن از کاندوم)، و سابقه عفونت‌ های مقاربتی از جمله مهم ‌ترین عوامل خطر هستند. زنان جوان ‌تر، به ویژه در سنین بین 16 تا 35 سال، به دلیل تغییرات هورمونی و فیزیکی بیشتر در معرض خطر این عفونت هستند.

سیستم ایمنی ضعیف و ابتلا به بیماری‌ های مزمن نیز می‌ تواند خطر ابتلا به تریکومونیازیس را افزایش دهد. علاوه بر این، استفاده از وسایل مشترک مانند حوله یا لباس زیر آلوده در شرایط نادر می ‌تواند منجر به انتقال عفونت شود.

دسته‌بندی	عوامل خطر
رفتاری	داشتن چندین شریک جنسی. رابطه جنسی محافظت‌نشده (عدم استفاده از کاندوم). سابقه ابتلا به سایر عفونت‌های مقاربتی.
جمعیت‌شناختی	زنان جوان، به‌ویژه در سنین ۱۶ تا ۳۵ سال.
سلامتی فرد	ضعف سیستم ایمنی. ابتلا به بیماری‌های مزمن.
شرایط نادر	استفاده مشترک از وسایل آلوده مانند حوله یا لباس زیر.

بیشتر بخوانید: سرطان واژن یک نوع نادر از سرطان ‌های دستگاه تناسلی زنان است که در بافت ‌های واژن (مهبل) شروع می ‌شود. واژن یک کانال عضلانی است که از رحم به خارج از بدن امتداد دارد. سرطان واژن می ‌تواند در هر سنی رخ دهد، اما بیشتر در زنان بالای 60 سال مشاهده می‌ شود. این بیماری در مراحل اولیه معمولاً بدون علامت است، اما با پیشرفت بیماری ممکن است علائم قابل توجهی ظاهر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر میتوانید بلاگ “انواع، پیشگیری و درمان سرطان واژن چگونه است؟” را مطالعه کنید.

بیماری تریکومونیا یا تریکومونا چگونه تشخیص داده می‌ شود؟

تشخیص تریکومونیازیس معمولاً از طریق بررسی نمونه ‌گیری واژینال یا نمونه‌ گیری از مجرای ادرار انجام می‌شود. پزشک با استفاده از نمونه‌ های گرفته شده از ناحیه تناسلی یا ادرار، وجود انگل تریکوموناس واژینالیس را تحت میکروسکوپ بررسی می‌ کند. این روش یکی از سریع ‌ترین و دقیق ‌ترین روش‌ های تشخیص است.

همچنین ممکن است از آزمایش‌ های دیگری مانند کشت انگل یا آزمایش‌ های مولکولی برای تشخیص دقیق ‌تر استفاده شود. در برخی موارد، آزمایش‌ های خون نیز ممکن است برای رد سایر عفونت‌ های مقاربتی تجویز شوند.

درمان تریکومونا یا درمان تریکومونیازیس چیست؟

درمان تریکومونیازیس به طور کلی شامل مصرف آنتی ‌بیوتیک‌ ها می‌ شود. مترونیدازول و تینیدازول از داروهای رایجی هستند که برای درمان این عفونت تجویز می ‌شوند. این داروها به صورت خوراکی مصرف می ‌شوند و معمولاً یک دوز واحد یا دوره درمانی چند روزه نیاز است. درمان سریع و مؤثر می‌ تواند به جلوگیری از عوارض جدی و انتشار عفونت به دیگران کمک کند.

مهم است که هم فرد مبتلا و هم شریک جنسی وی همزمان درمان شوند تا از بازگشت عفونت جلوگیری شود. همچنین در طول دوره درمان، اجتناب از رابطه جنسی محافظت ‌نشده توصیه می ‌شود.

بیشتر بخوانید: خشکی واژن یکی از مشکلات شایع در میان زنان است که می ‌تواند تأثیرات منفی بر کیفیت زندگی و سلامت جنسی آن ‌ها داشته باشد. این مشکل به معنای کاهش یا عدم تولید مخاط طبیعی در واژن است که منجر به ناراحتی، درد و مشکلات جنسی می ‌شود. در مقاله “خشکی واژن چیست؟ دلایل، علائم، درمان و راهکارهای خانگی آن“، به بررسی کامل این موضوع از جوانب مختلف می ‌پردازیم.

درمان بیماری تریکومونیازیس در مردان

در مردان، درمان تریکومونیازیس با مصرف داروهای مترونیدازول یا تینیدازول انجام می ‌شود. این داروها به صورت خوراکی تجویز می ‌شوند و معمولاً تنها یک دوز واحد کافی است، اما در برخی موارد ممکن است پزشک یک دوره درمانی طولانی ‌تر تجویز کند. علائم عفونت معمولاً پس از درمان به سرعت برطرف می‌ شوند.

با توجه به اینکه مردان ممکن است علائمی نداشته باشند، اما همچنان ناقل باشند، درمان همه شرکای جنسی ضروری است تا از گسترش عفونت جلوگیری شود. همچنین مصرف داروهای تجویز شده باید طبق دستور پزشک صورت گیرد و از قطع زودهنگام درمان خودداری شود.

درمان عفونت تریکومونیازیس در زنان: درمان عفونت تریکومونایی واژن

در زنان، درمان تریکومونیازیس با مصرف داروهای مترونیدازول یا تینیدازول انجام می‌ شود. درمان معمولاً شامل یک دوز واحد یا یک دوره کوتاه مدت است. پس از درمان، علائم مانند ترشحات، خارش و سوزش به سرعت بهبود می‌ یابد. مهم است که همزمان با درمان فرد مبتلا، شریک جنسی نیز تحت درمان قرار گیرد تا از بازگشت بیماری جلوگیری شود.

در صورت ابتلا به تریکومونیازیس در دوران بارداری، نیاز به درمان ویژه و مشاوره با پزشک است تا از مشکلات احتمالی برای جنین جلوگیری شود. با توجه به اینکه عفونت می‌ تواند منجر به زایمان زودرس یا وزن کم نوزاد شود، درمان به موقع اهمیت بسیاری دارد.

بیشتر بخوانید: نارسایی دهانه رحم یا نارسایی سرویکس به حالتی گفته می ‌شود که دهانه رحم، بخشی از رحم که به واژن متصل است، به طور غیرطبیعی زود باز می‌ شود و یا ضعیف می ‌شود. این وضعیت معمولاً در دوران بارداری دیده می ‌شود و ممکن است بدون درد رخ دهد. نارسایی دهانه رحم به این معنا است که دهانه رحم نمی ‌تواند بارداری را به طور کامل تا پایان دوران خود حفظ کند. این مشکل می ‌تواند منجر به زایمان زودرس یا سقط جنین در سه‌ ماهه دوم یا سوم بارداری شود. در بلاگ “نارسایی دهانه رحم چیست؟ علائم، نحوه تشخیص، پیشگیری و درمان” به صورت جامع این بیماری را بررسی کرده ایم.

چگونه از ابتلا به عفونت تریکوموناس پیشگیری کنیم؟

پیشگیری از تریکومونیازیس مستلزم رعایت بهداشت جنسی و استفاده از روش‌ های محافظتی مانند کاندوم است. استفاده صحیح و مداوم از کاندوم در هر نوع رابطه جنسی می ‌تواند به طور مؤثری خطر ابتلا به عفونت را کاهش دهد. همچنین اجتناب از داشتن شرکای جنسی متعدد و ایجاد روابط پایدار جنسی می ‌تواند از انتشار عفونت جلوگیری کند.

علاوه بر این، انجام آزمایش ‌های منظم و چکاپ ‌های پزشکی در صورت داشتن رابطه جنسی فعال، به تشخیص زودهنگام عفونت و درمان سریع کمک می ‌کند. در صورت مشاهده هرگونه علائم مشکوک، مراجعه فوری به پزشک توصیه می‌شود.

مطالعه بیشتر: به طور معمول یک سیکل قاعدگی طبیعی بین 21 تا 35 روز می باشد و لازم به ذکر است که تغییرات محدود در این بازه زمانی نیز طبیعی به حساب می آید. اما الیگومنوره به شرایطی گفته می شود که دوره های قاعدگی به طور غیرطبیعی طولانی تر از حد معمول یعنی بیشتر از 35 روز به طول می انجامد. برای مطالعه بیشتر به صفحه الیگومنوره چیست؟ مراجعه کنید.

بیماری تریکوموناس چگونه انتشار می‌ یابد؟

بیماری تریکوموناس اغلب از طریق تماس جنسی، به ویژه رابطه جنسی واژینال، بین افراد منتقل می ‌شود. این انگل می ‌تواند از فردی به فرد دیگر حتی در صورتی که علائمی وجود نداشته باشد، منتقل شود. استفاده از کاندوم می ‌تواند از انتقال انگل جلوگیری کند، اما در برخی موارد، تماس با وسایل آلوده مانند حوله نیز ممکن است عامل انتقال باشد.

عفونت تریکوموناس معمولاً در محیط‌ های مرطوب ناحیه تناسلی تکثیر می‌ شود و می‌ تواند به سرعت در بین شرکای جنسی گسترش یابد. به همین دلیل، درمان همزمان شرکای جنسی در صورت ابتلا بسیار مهم است.

درمان خانگی عفونت تریکوموناس

اگرچه درمان دارویی اصلی ‌ترین روش برای درمان تریکومونیازیس است، برخی روش‌ های خانگی نیز می ‌توانند به تسکین علائم کمک کنند. مصرف پروبیوتیک‌ ها، که باعث افزایش باکتری‌ های مفید در بدن می‌ شوند، ممکن است به بهبود تعادل میکروبی واژن و کاهش علائم عفونت کمک کنند. مصرف ماست پروبیوتیک یا مکمل ‌های پروبیوتیک از جمله روش ‌های خانگی پیشنهادی است.

استفاده از سرکه سیب یا روغن درخت چای در حمام نیز می‌ تواند در کاهش علائم مانند خارش و التهاب موثر باشد؛ اما این روش ‌ها نباید جایگزین درمان دارویی شوند.

مطالعه بیشتر: مردان در ایران مجاز به ورود به رشته مامایی نیستند و این رشته فقط برای زنان ارائه می‌شود. دلایل این محدودیت، مسائل شرعی و فقهی پس از انقلاب اسلامی است. برخی از مراجع تقلید نیز ورود مردان به این رشته را جایز نمی‌دانند، مگر در شرایطی که حفظ جان زنان ایجاب کند. با این حال، متخصصان مرد در حوزه زنان و زایمان فعالیت دارند. برای مطالعه بیشتر به صفحه “ آیا دکتر زنان مرد داریم؟” مراجعه کنید.

سوالات متداول

• برای درمان تریکومونیازیس چه داروهایی تجویز می‌شود؟

داروهای رایج برای درمان تریکومونیازیس شامل مترونیدازول و تینیدازول هستند. این داروها معمولاً به صورت خوراکی مصرف می‌شوند و بسته به تشخیص پزشک، یک دوز واحد یا یک دوره درمانی چندروزه تجویز می‌شود.

• آیا مصرف دارو برای شریک جنسی نیز ضروری است؟

بله، برای جلوگیری از بازگشت عفونت و انتقال مجدد، لازم است که هم فرد مبتلا و هم شریک جنسی او همزمان تحت درمان قرار گیرند، حتی اگر شریک جنسی علائمی نداشته باشد.

• در طول دوره درمان با آنتی‌بیوتیک‌ها چه نکاتی باید رعایت شود؟

بیماران باید تمامی دوزهای دارو را طبق دستور پزشک مصرف کنند، از مصرف الکل در حین مصرف مترونیدازول یا تینیدازول خودداری کنند، و تا پایان درمان و رفع کامل علائم از رابطه جنسی محافظت‌نشده بپرهیزند.

• درمان تریکومونیازیس چقدر طول می‌کشد؟

معمولاً علائم بیماری در عرض چند روز پس از شروع درمان برطرف می‌شوند، اما برای اطمینان از حذف کامل انگل، ممکن است پزشک آزمایش مجدد دو هفته تا یک ماه پس از درمان توصیه کند.

• آیا تریکومونیازیس بدون درمان دارویی بهبود می‌یابد؟

خیر، بدون درمان دارویی این عفونت معمولاً از بین نمی‌رود و ممکن است مزمن شود یا خطر انتقال به دیگران افزایش یابد. درمان سریع و مؤثر با داروهای مناسب، بهترین راه برای جلوگیری از عوارض و انتشار عفونت است.

• آیا در دوران بارداری هم می‌توان تریکومونیازیس را درمان کرد؟

بله، درمان در بارداری ضروری است چون این عفونت می‌تواند باعث زایمان زودرس یا وزن کم نوزاد شود. دارو باید فقط زیر نظر پزشک تجویز و مصرف شود.

• اگر پس از درمان علائم برطرف نشود چه باید کرد؟

در صورت باقی‌ماندن علائم، باید مجدداً به پزشک مراجعه کنید. گاهی نیاز به تکرار دارو یا تغییر نوع آنتی‌بیوتیک وجود دارد.

• آیا امکان بازگشت (عود) عفونت بعد از درمان وجود دارد؟

بله، اگر شریک جنسی درمان نشود یا دوباره رابطه محافظت‌نشده برقرار شود، عفونت می‌تواند برگردد. به همین دلیل درمان همزمان همه شرکا ضروری است.

• آیا استفاده از داروهای گیاهی یا درمان‌های خانگی کافی است؟

خیر، درمان اصلی فقط با آنتی‌بیوتیک انجام می‌شود. روش‌های خانگی مثل پروبیوتیک‌ها یا شستشو با محلول‌های طبیعی فقط می‌توانند علائم را کاهش دهند، نه اینکه انگل را از بین ببرند.