عفونت رحم و واژن، مشکلی شایع در میان زنان است که می ‌تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد. این عفونت‌ ها می ‌توانند علائم ناراحت ‌کننده ‌ای ایجاد کرده و در صورت عدم درمان، عوارض جدی به دنبال داشته باشند.

در این مقاله، به بررسی جامع علائم، تشخیص و درمان عفونت رحم و واژن می ‌پردازیم. همچنین، راهکارهایی برای پیشگیری از این عفونت‌ ها ارائه خواهیم کرد.

علائم عفونت رحم

عفونت رحم، که به آن اندومتریت نیز گفته می‌ شود، التهاب لایه داخلی رحم (اندومتر) است. این عفونت می‌ تواند حاد یا مزمن باشد. علائم عفونت رحم عبارتند از:

• درد لگن یا زیر شکم: این درد می ‌تواند از خفیف تا شدید باشد و به صورت تیر کشیدن یا درد مبهم باشد.
• ترشحات غیرطبیعی واژن: این ترشحات می ‌توانند بدبو، چرکی یا خونی باشند.
• خونریزی غیرطبیعی: خونریزی بین دوره‌ های قاعدگی، خونریزی شدید قاعدگی یا خونریزی بعد از یائسگی می‌ تواند از علائم عفونت رحم باشد.
• تب و لرز: تب و لرز نشان ‌دهنده عفونت در بدن است.
• درد هنگام رابطه جنسی: مقاربت دردناک می ‌تواند از علائم عفونت رحم باشد.
• مشکلات ادراری: تکرر ادرار، سوزش ادرار یا درد هنگام دفع ادرار می ‌تواند از علائم عفونت رحم باشد.

بیشتر بخوانید: در مقاله “آزمایشات هورمونی زنان که باید بدانید” قصد داریم به تفسیر تک تک آزمایشات هورمونی و عوارض پایین بودن هورمون dhea-so4 در زنان بپردازیم. اکثر این آزمایشات برای تشخیص سندرم تخمدان پلی کیستیک و یا در موارد نازایی و یائسگی زودرس درخواست می شوند.

علائم عفونت واژن

عفونت واژن، که به آن واژینیت نیز گفته می‌ شود، التهاب واژن است. این عفونت می‌ تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله باکتری ‌ها، قارچ ‌ها یا انگل‌ ها باشد. علائم عفونت واژن عبارتند از:

• خارش، سوزش یا درد در واژن : این علائم ممکن است شدید باشند و به خصوص در هنگام رابطه جنسی بدتر شوند.
• ترشحات غیرطبیعی واژن : این ترشحات می ‌توانند سفید، پنیری، خاکستری یا سبز باشند و بوی بدی داشته باشند.
• بوی نامطبوع واژن : بوی ماهی یکی از شایع ‌ترین بوهای نامطبوع مربوط با عفونت واژن است.
• درد یا سوزش هنگام ادرار کردن : عفونت واژن می ‌تواند باعث سوزش یا درد هنگام دفع ادرار شود.
• خونریزی غیرطبیعی : خونریزی بین دوره‌ های قاعدگی یا بعد از رابطه جنسی می ‌تواند از علائم عفونت واژن باشد.

از کجا بفهمیم عفونت واژن داریم؟

اگر هر یک از علائم عفونت رحم یا واژن را تجربه می‌ کنید، مهم است که به پزشک مراجعه کنید. پزشک با معاینه لگن و انجام آزمایش‌ های مختلف، می‌ تواند علت عفونت را تشخیص دهد.

آزمایش‌ های رایج برای تشخیص عفونت رحم و واژن

• معاینه لگن: پزشک با استفاده از یک اسپکولوم، واژن و دهانه رحم را معاینه می‌ کند.
• آزمایش ترشحات واژن: نمونه ‌ای از ترشحات واژن برای بررسی وجود باکتری، قارچ یا انگل جمع ‌آوری می ‌شود.
• آزمایش ادرار: آزمایش ادرار می ‌تواند به تشخیص عفونت‌ های مقاربتی (STIs) که می ‌توانند باعث عفونت رحم یا واژن شوند، کمک کند.
• آزمایش خون: آزمایش خون می ‌تواند به تشخیص عفونت ‌های جدی ‌تر و همچنین به بررسی سلامت کلی شما کمک کند.

بیشتر بخوانید: واژینیسموس به عنوان سفت شدن غیر ارادی و دردناک عضلات اطراف واژن در شروع دخول توصیف می‌شود. این وضعیت می‌تواند ناراحت کننده باشد ولی قابل درمان است. در واقع در این حالت عضلات کف لگن و بافت‌های واژن دچار اسپاسم غیر ارادی می‌شوند و احساس سوزش یا درد ایجاد می‌کنند. برای آشنایی کامل با این موضوع بلاگ “واژینیسموس یا درد جنسی هنگام دخول چیست؟” را مطالعه کنید.

درمان عفونت رحم

درمان عفونت رحم به نوع و شدت عفونت بستگی دارد. عفونت‌ های باکتریایی معمولاً با آنتی ‌بیوتیک‌ ها درمان می‌ شوند. عفونت‌ های قارچی با داروهای ضد قارچ درمان می ‌شوند. در برخی موارد، ممکن است برای درمان عفونت رحم به جراحی نیاز باشد.

در کنار درمان ‌های پزشکی، می‌ توانید برای تسکین و درمان علائم عفونت رحم در منزل اقدامات زیر را انجام دهید:

• استراحت کافی: به بدن خود زمان کافی برای بهبودی بدهید.
• مصرف داروهای مسکن: داروهای مسکن بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا استامینوفن می ‌توانند به تسکین درد کمک کنند.
• استفاده از کمپرس گرم: کمپرس گرم را روی شکم خود قرار دهید تا درد و التهاب را کاهش دهید.
• نوشیدن مایعات فراوان: نوشیدن مایعات فراوان به دفع سموم از بدن و کمک به مبارزه با عفونت کمک می ‌کند. آب، آب میوه‌ های طبیعی و چای ‌های گیاهی بهترین گزینه ‌ها برای این منظور هستند.
• از مصرف الکل و کافئین خودداری کنید: الکل و کافئین می ‌توانند علائم عفونت را بدتر کنند.
• رژیم غذایی سالم داشته باشید: خوردن غذاهای سالم و مغذی به تقویت سیستم ایمنی بدن شما و کمک به مبارزه با عفونت کمک می ‌کند.
• از رابطه جنسی خودداری کنید: تا زمانی که عفونت شما کاملاً درمان نشده است، از رابطه جنسی خودداری کنید. این امر به جلوگیری از انتشار عفونت به همسرتان و بدتر شدن علائم شما کمک می ‌کند.

درمان عفونت واژن

درمان عفونت واژن نیز به نوع و شدت عفونت بستگی دارد. عفونت ‌های باکتریایی معمولاً با آنتی ‌بیوتیک‌ های خوراکی یا موضعی درمان می‌ شوند. عفونت‌ های قارچی با داروهای ضد قارچ موضعی مانند کرم، پماد یا شیاف درمان می ‌شوند. در برخی موارد، ممکن است برای درمان عفونت واژن به داروهای ضد قارچ خوراکی نیاز باشد.

در کنار درمان‌ های پزشکی، می ‌توانید برای تسکین علائم و درمان عفونت واژن در خانه اقدامات زیر را انجام دهید :

• از لباس ‌های زیر نخی و گشاد استفاده کنید : این کار به گردش هوا در ناحیه تناسلی شما کمک می‌ کند و از رشد قارچ و باکتری جلوگیری می‌ کند.
• از دوش به جای وان استفاده کنید : دوش گرفتن به جای وان حمام به جلوگیری از انتشار عفونت به سایر قسمت ‌های بدن شما کمک می ‌کند.
• از صابون‌ های ملایم و بدون عطر استفاده کنید : از استفاده از صابون ‌های قوی یا معطر در ناحیه تناسلی خودداری کنید، زیرا این امر می ‌تواند علائم را بدتر کند.
• از خاراندن ناحیه تناسلی خودداری کنید : خاراندن می‌ تواند علائم را بدتر کند و به پوست شما آسیب برساند.

بیشتر بخوانید: عفونت ادراری (UTI) یکی از شایع ‌ترین عفونت ‌های باکتریایی است که سالانه میلیون ‌ها نفر را در سراسر جهان مبتلا می‌ کند. این عفونت می‌ تواند هر بخشی از دستگاه ادراری، از جمله کلیه ‌ها، حالب ‌ها، مثانه و مجرای ادرار را تحت تاثیر قرار دهد. بلاگ “علائم عفونت ادراری در مردان و زنان، پیشگیری و درمان” را مطالعه کنید تا با این بیماری بطور کامل آشنا شوید.

پیشگیری از عفونت رحم و واژن

شما می ‌توانید با اقدامات زیر از عفونت رحم و واژن پیشگیری کنید:

• دست ‌های خود را به طور مرتب بشویید: شستن دست‌ ها با آب و صابون قبل و بعد از غذا خوردن، قبل و بعد از استفاده از توالت و بعد از تماس با حیوانات، به جلوگیری از انتشار باکتری‌ ها و جلوگیری از عفونت کمک می‌ کند.
• از رابطه جنسی امن استفاده کنید: استفاده از کاندوم در هر بار رابطه جنسی به جلوگیری از انتشار عفونت‌ های مقاربتی (STIs) که می‌ توانند باعث عفونت رحم یا واژن شوند، کمک می ‌کند.
• از خاراندن ناحیه تناسلی خودداری کنید: خاراندن می ‌تواند علائم را بدتر کند و به پوست شما آسیب برساند.
• معاینات منظم زنان را انجام دهید: برای معاینات منظم زنان به پزشک خود مراجعه کنید تا عفونت ‌ها یا سایر مشکلات سلامتی به طور زودهنگام تشخیص داده شوند و درمان شوند.

نکته مهم: اگر باردار هستید یا سیستم ایمنی ضعیف دارید، در صورت ابتلا به عفونت رحم یا واژن، حتماً به پزشک مراجعه کنید.

برای عفونت رحم چه بخوریم؟

در حالی که هیچ “غذای جادویی” برای درمان عفونت رحم (اندومتریت) وجود ندارد، رژیم غذایی سالم می‌ تواند به تقویت سیستم ایمنی بدن شما و کمک به مبارزه با عفونت کمک کند.

در ادامه چند ماده غذایی که می ‌توانید برای کمک به درمان عفونت رحم در رژیم غذایی خود بگنجانید، آورده شده است:

1. غذاهای سرشار از پروبیوتیک

پروبیوتیک ‌ها باکتری‌ های زنده ‌ای هستند که می‌ توانند به حفظ تعادل باکتری‌ های سالم در واژن و روده شما کمک کنند. این امر می ‌تواند به مبارزه با عفونت و تقویت سیستم ایمنی بدن شما کمک کند.

منابع خوب پروبیوتیک عبارتند از: ماست، کلم ترش، کفیر، تمپه، کیمچی و غذاهای تخمیر شده دیگر.

2. غذاهای سرشار از ویتامین C

ویتامین C یک آنتی ‌اکسیدان قوی است که می ‌تواند به تقویت سیستم ایمنی بدن شما و کمک به مبارزه با عفونت کمک کند.

منابع خوب ویتامین C عبارتند از: مرکبات، توت فرنگی، گوجه فرنگی، فلفل دلمه ‌ای، کلم بروکلی و کیوی.

3. غذاهای سرشار از ویتامین A

ویتامین A برای سلامت سیستم ایمنی بدن و غشاهای مخاطی، از جمله پوشش رحم، مهم است.

منابع خوب ویتامین A عبارتند از: هویج، سیب زمینی شیرین، کدو حلوایی، سبزیجات برگ دار، جگر و تخم مرغ.

4. غذاهای سرشار از روی

روی یک ماده معدنی مهم برای عملکرد سیستم ایمنی بدن است.

منابع خوب روی عبارتند از: گوشت گاو، مرغ، حبوبات، آجیل و دانه ‌ها.

5. غذاهای سرشار از سیر

سیر دارای خواص ضد قارچی و ضد باکتریایی است که می‌ تواند به مبارزه با عفونت کمک کند. سیر را می‌ توانید به صورت خام، پخته شده یا به عنوان مکمل مصرف کنید.

6. غذاهای سرشار از زنجبیل

زنجبیل دارای خواص ضد التهابی و ضد درد است که می ‌تواند به تسکین علائم عفونت رحم کمک کند. زنجبیل را می‌ توانید به صورت چای، اسموتی یا مکمل مصرف کنید.

از بلاگ “عوامل افزایش و کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه” بیشتر بخوانید: اسکریننگ مرگ و میر و سرطان پستان را کاهش می دهد و بقا را 30 درصد افزایش می دهد. 9 سال زمان نیاز است که یک سلول سرطانی توسط ماموگرافی تشخیص داده شود با این حال ماموگرافی 2 سال زودتر از لمس و معاینه بالینی توده را تشخیص می دهد یعنی زمانی که توده با معاینه بالینی تشخیص داده شود توده حداقل به 2 سانتی متر رسیده است که در این زمان توده مستعد متاستاز است.

نکات کلی

• به اندازه کافی آب بنوشید.
• از مصرف الکل و کافئین خودداری کنید، زیرا این مواد می‌توانند علائم را بدتر کنند.
• غذاهای فرآوری شده، شکر و غذاهای چرب را محدود کنید.
• استراحت کافی داشته باشید و به بدن خود زمان برای بهبودی بدهید.